Na początku chciałam podziękować Michałowi M., który udostępnił nam swoją pracą licencjacją na temat GBS. Dzięki temu powstał ten post.
Diagnostyka GBS jest bardzo ważna. Niestety często ma miejsce sytuacja, że podejrzenie GBS powstaje dopiero w szpitalu, gdzie trafia ledwo chodzący chory, gdyż lekarze pierwszego kontaktu często lekceważą narastające objawy.
OBJAWY KONIECZNE DO ROZPOZNANIA GBS
– postępujący niedowład mięśni kończyn górnych i dolnych
– brak odruchów
OBJAWY POMOCNE DO ROZPOZNANIA GBS
– narastanie objawów do 4 tygodni
– względna symetria objawów
– łagodne objawy czuciowe
– zajęcie nerwów czaszkowych, szczególnie obu nerwów twarzowych
– zaburzenia autoimmunologiczne
– bezgorączkowy początek objawów
– podwyższony poziom białka w płynie mózgowo-rdzeniowym
– w płynie mózgowo-rdzeniowym cytoza komórek jednojądrzastych nieprzekraczająca 10 w mm3
CO POWINNO BUDZIĆ WĄTPLIWOŚCI DIAGNOSTYCZNE?
– znaczna asymetria objawów
– utrzymujące się zaburzenia zwieraczy
– rdzeniowy poziom zaburzeń czucia
– cytoza komórek jednojądrzastych przekraczająca 50 w mm3
– obecność komórek wielojądrzastych w płynie mózgowo-rdzeniowym
W każdym przypadku należałoby wykluczyć neuropatię toksyczną oraz miastenię.
Podstawowym badaniem wykonywanym w celu diagnozy jest badanie płynu mózgowo-rdzeniowego. Znalazłam ciekawe miejsce, w którym można znaleźć pomoc przy interpretacji badania płynu mózgowo-rdzeniowego.
W ciągu dwóch pierwszych dni choroby białko może być na normalnym poziomie.
W krańcowych przypadkach poziom białka może sięgać 2 g. Podwyższony poziom białka może utrzymywać się przez wiele miesięcy.
Kolejnym badaniem jest EMG – Elektromiografia.
Zaburzenia elektrofizjologiczne w początkach choroby mogą być niewielkie. Klasycznie występuje znaczne zwolnienie szybkości przewodzenia we włóknach ruchowych i czuciowych oraz znaczne wydłużenie latencji końcowej bądź brak fali F.