jestem w domu nad rozlewiskiem

taa… jestem w domu nad rozlewiskiem … jakby ktoś mnie szukał … chciał pogadać 🙂

Nad rozlewiskiem nie dlatego, że deszcze pada i pada … tylko dlatego, że taki jest tytuł książki, którą obecnie pożeram. Wzrokiem oczywiście.

Dostałam ją dokładnie tydzień temu od psiapsióły na imieninki. Dom nad rozlewskiem. Niesłychanie gruba książka. Podobno fajna o życiu. Ale ta grubość 🙂 Przypomniała mi podręcznik do OIZetów (czyli Organizacji i Zarządzania). Ponad 400 stron. Pomyślałam, że będę czytać pół roku. Przecież czasu nie mam.

Zaczęłam czytać w czwartek. I od czwartu mnie nie ma 🙂 W każdej wolnej chwili wtykam nos w książkę. Każde 10 minut przesuwa mnie dalej 🙂 w akcji 🙂 w klimacie 🙂 Julka ogląda bajkę, ja wyciągam książkę, Julka kładzie się spać a ja siedząc u niej w półmroku czytam dalej. Do kolacji czytam, Po kolacji czytam. Nawet w łózku, gdy czekam, aż Misiaczek skończy toaletę wieczorną 😉 jestem nad rozlewiskiem.

Bo właściwie akcji wielkiej tam nie ma, ale książka jest niesamowicie wciągająca, uspokajająca, odprężająca, Akcja dzieje się na Mazurach. Mała wioska. Zycie płynie inaczej niż w dużym mieście. Inne są priorytety. Inaczej płynie czas. Ja mieszkam w dużym mieście. I chciałabym wyjechać na takie zadupie. Na wiochę zabitą deskami. I poczuć życie. A nie gonić, za pracą, pieniędzmi i wogóle …

Hm, nie, skłamałam. Żyję w dużym mieście. Mieszkam pod miastem. Na Uroczysku 🙂 uroczym zadupiu 🙂 Gdzie koń może wpaść pod samochód 😉 Sarny podchodzą pod ogrodzenie, a ludzi jest jak na lekarstwo. O kurcze, rzeczywiście. Nie ma sensu wyjeżdzać gdzieś, gdzie najwyżej może być równie ładnie i dziewiczo jak u mnie 🙂  Żeby mi to książka musiała uświadamiać?

Polecam „Dom nad rozlewskiem” wszystkim kobietom. W domu każdy może znaleźć coś ciekawego dla siebie. Jest taki realistyczny. Prawdziwy. A dla mnie jest jeszcze dodatkowo niezwykle ciepły i nastrajający optymistycznie. Bo mama głównej bohaterki okrutnie przypomina mi moją kochanę Emilkę. Ciepła, spokojna, zorganizowana głowa domu, idealna gospodyni, powiernica, uwielbiająca rozmowę z ludźmi… Niby starsza, niby matka ale jednak bardziej przyjaciółka. Emilko, jesteś ze mną ostatnio codziennie.

Ciekawa jestem jak się skończy … mam nadzieję, ze niezbyt cukierkowo 🙂

Dziś mecz – więc zapewne uda mi się poczytać – pewnie już nawet skończę 🙂